உண்மை அன்பின் நிலை

உண்மை அன்பினை தேடி அலைந்ததில்
அரும்பிய புதிய உறவுகள் அனைத்தும்
நமது வலிகளில் இன்பம் காணும்
உன்னத நிலையை அமைய பெற்றவை
தன்னை உருக்கி வெளிச்சம் காட்டும்
...மெழுகாய் இருக்கும் வரை மட்டுமே
உறவுகளின் அன்பும் பாசமும்.

எங்கு செல்கிறோம்

உணவுக்காக உழும் போதும்
நீருக்காக தோண்டும் போதும்
அமைதியாய் அரவணைதவள்
தான் கண்ட இடம் எங்கும்
இயந்திரம் கொண்டு ஆழ்துளை
அமைத்து நில மகளினை ஆழம்
பார்க்க நினைத்ததன் பயனாய்
தன் ருத்ர தாண்டவம் காட்டி
தன் நிலை விட்டு சற்றே விலகி நிற்கிறாள்
நிதானமாய் உருகி நதியாய் வளம் சேர்த்த
வெள்ளி பனி மலையரசி மரம் இன்றி
பாலைவன மாகி போன காடுகளை கண்டு
சற்றே வேகம் கொண்டு கடலோடு கலந்து
ஆழி பேரலையென ஆர்பரிகிறாள்.
இவை இன்றி , நாம் கண்ட அறிவியலே
காற்றாய் மழையாய் விஸ்வருபம் கொண்டு
நம்மையே அழிக்க பரவி திரிகிறது ...
போதுமா?? எதை நோக்கிய பயணம் இது ?

பருவகாலங்கள்

கோடையின் வெம்மையும்
இளவேனில் காலத்து வசந்தமும்
கூதிரின் பிரிவும் என தினம்
மாறும் பருவகாலங்கள் என்னுள் .

ஐயம்

சற்று நில் ஒரு ஐயம்
இன்னும் சற்று தூரத்தில் தான்
நீ வீழும் இடம் , ஆர்பரித்து ,
துள்ளி விளையாடி,
செல்லும் இடம் எல்லாம் வனப்புகளை
காட்டி விட்டு ,உலகம் மறந்து வருகிறாய்
தெரிந்து தான் வருகிறாயோ ?
எங்கே கற்று கொண்டாய்
விழுந்தவுடன் எழுவதற்கு
எனக்கும் கற்று கொடு

திருடர்கள் ஜாக்கிரதை

ஒரு நொடி இன்பதாலும் ஓர் ஆயிரம்
வலிகளாலும் உன்னை பிணைத்து விட்டு
உனது நித்திரையை நிம்மதியையும் களவாடி
கொண்டு போகிறார்கள் .

தனிமை

உன்னோடு கழிக்கும் நாட்கள் கூட
மின்னல் என மின்னி மறைகின்றன
வருவதும் தெரியாமல் போவதும் தெரியாமல்
உன்னை பிரிந்து இருக்கும் சில நிமிடங்கள் கூட
பாலை வன நெடும் பயணமென
முன்னேற மறுக்கின்றன

எதிர்பார்பற்ற அன்பு

அன்பெனும் ஒற்றை
வார்த்தையை நோக்கிய
பாலை வன பயணங்களில் ,
தேவைகளை சுருக்கி
உடல் வருத்தி ,செய்த உதவிக்கு
எதிர்பார்பற்ற அன்பு என
நாமாகரணம் சூட்டி
என்னை எட்டி நிறுத்தி
வேடிக்கை பார்கிறது உலகம் .

உறவுகள்

உயிர் கண்ட உறவுகளின்
சிறு துளி கண்ணீரும் ,
ஆழி புயல் என நெஞ்சில்
மையம் கொள்கின்றன .

அழகன்

சிற்பங்களும் சிந்தை மயங்கிடும்
உன் சிறு புன்னகை கண்டு
நான் எம்மாத்திரம் ?
உன் இதழ் உதிர்க்கும்
ஒவ்வொரு சிறு வார்த்தைகளும்
என்னுள் காவியமாகின்றன .